غصه های مادرانه

یه روزایی دلت می خواد با یکی حرف بزنی. یکی بیاد خونه ت. فقط بیاد. دلت می خواد تنها نباشی. یه روزایی غصه همچین چتر انداخته رو زندگیت که هیچ جوری نمیشه ازش خلاص شی.

دیروز تو وبگردی هام فهمیدم اینکه  تو سونوم نوشته فاقد فتال پل. اونقدا هم که دکتر سونوگرافی میگفت مشکلی نیست، بی مشکل نیست.

از دیروزه که گرفته ام. تا دو هفته دیگه که سونو رو باید تکرار کنم نمی دونم چطور شب و روزهامو بگذرونم. سفارش عروسک هم دارم اما دست و دلم سمت بافتنی نمیره. یه لباسی که دوروزه می بافتم الان سه هفته ست دستمه و هنوز تموم نشده.

چه خوبه که یه فرشته کوچولو تو خونه دارم.

کاش اون دکتر... منو اصلا سونو نمیفرستاد. تا بالاخره سونو بررسی جنین می رفتم. دیگه یه دفعه از قلب و فتال پل و همه چی مطمئن می شدم. حالا حس فضولی خودم کار دستم داده.

من پر از ایمانم اما دلم گرفته!