قصه های من و دندان مرا پایان نیست

ازونجایی که از اواخر سال نود و یک ما جلوگیری نداشتیم همیشه این احتمال رو می دادم که ممکنه ماه اول بارداریم باشه. به خاطر همین دندونپزشکی تعطیل.

تو این یک سال هم که نمی دونم چرا به قول دندونپزشکم انگاری تو دهنم بمب منفجر کردند!

دندونی نیست که سالم مونده باشه. خدا خیر بده به دکترای اینجا! با التماس و خواهش هم نمیشه ازشون قرص کلسیم گرفت. منم که تو این زمینه ها و تو این وضعیتم از خوددرمانی می ترسم! اما بالاخره با مشورت با دیگر مامانای تازه فارغ شده به این نتیجه رسیدم که برم بگیرم و استفاده کنم. من خودم تحلیل رفتنم رو حس می کنم اما...

آخرین روز کاری اسفند رفتم پیش دکتر برای دندونپزشکی که البته تازه وارد ماه چهار شده بودم. نوبت بهم داد واسه اوایل خرداد. به زور سه روز نوبت گرفتم و خلاصه این شرایط سخت رو تا خرداد تحمل کردم. روز اولی که نوبتم شد رفتم. از قبل از رفتن به مطب حالم همچین خوش نبود اما نوبت رو از دوماه قبل گرفته بودم و مطمئن نبودم اگه کنسلش کنم دوباره بتونم نوبت بگیرم.

چشمتون روز بد نبینه! اینقد حالم بد شده بود که دکترم ترسیده بود. و فقط به پر کردن یک دندون کارم ختم شد. یعنی از یک ساعت وقتم فقط بیست دقیقه کار کرد و ... بعد هم نوبتای دو روز بعم رو خودم کنسل کردم. حسابی ترسیده بودم هم واسه نی نی ها و هم اینکه سه بار نزدیک بود بالا بیارم. می ترسیدم تو جلسات بعد این حالم تکرار شه!

دومین روز هم که گذشت و دندونام مطمئن شدن که دندونپزشکی تعطیل شد!...

بله! شب تا صبح از دندون درد نخوابیدم. روز بعد تا ظهر تحمل کردم اما بعداز ظهر دیگه خودم رو به دندونپزشکی دیگه ای رسوندم ( دندونپزشک خودم دندون نمی کشه. به خصوص عقل اونم فک پایین.) و با توضیح شرایطم خواهش کردم دندون عقلم که آخرین بازمانده ی عقلها بود تو دهنم رو بکشه. خلاصه اونم با دو دلی این کار رو برام کرد.

بعد از زدن بی حسی سئوال کردم بی حسی تون چیه؟ گفت لیدوکائین. خیالم راحت شد. آخه بی انصاف خیلی بی حسی زد.

دقیقا از دوروز بعد از کشیدن این دندون دندون کناریش درد می کنه! بخصوص آب سرد و گرم!

نمی دونم این چهار ماه باقی مونده رو می شه سر کرد با اینا یا نه؟!